فَتوی
فتوا
فرمان فقیه و مُفتی.
آنچه عالم نویسد در موضوع حکم شرعی.
آنچه فقیه نویسد برای مقلِّدان خود، یا دربارۀ حکم شرعی موضوعی، یا آنچه بدیشان گوید در آن باره.
رأی فقیه در حکم شرعی فرعی.
فتواء.
فتیا.
وَچَرگَری.
ج، فتاوی.
در فارسی بیشتر با فعل دادن ترکیب شود
- فتوی پرسیدن : استفتاء.
- فتوی خواستن : فتوی پرسیدن.
- فتوی دادن : اِفتاء.